Voorwaartse verdediging
Een nieuwe wereldorde ter vervanging van de voor de wereldvrede gunstige rules-based orde dreigt.
Een literaire spionageroman
Een onbeduidende schrijver treedt in de voetsporen van zijn tegenpool als hij zijn intrek neemt in Hotel Europa om Voorwaartse verdediging te schrijven. Al snel ervaart hij dat de opkomst van bepaalde politieke stromingen en de toename van maatschappelijke problemen als een donderwolk boven Europa hangen. Als zijn interesse gewekt wordt voor de functie van geheim agent sluit hij zich aan bij de European Intelligence Service, een geheime inlichtingendienst, met als doel Europa te redden. Samen met een ervaren AIVD-luitenant reist hij naar Istanbul en Marrakesh, waar hij betrokken raakt bij een spionagezaak rondom een zakenbank en een moord. Er wacht hem een schokkende ontdekking.
Voorwaartse verdediging is een literaire spionageroman waarbij geopolitieke relaties en menselijke verhoudingen onder de loep worden genomen.
klik hier voor: Leeservaringen of lees hier een fragment
klik hier voor: De European Intelligence Service – toelatingstest
kijk hier voor de boektrailer
Korte inleiding
De roman begint met een vermakelijke literaire inleiding tot aanmelding als geheim agent, gaat dan over tot infiltraties en spionageactiviteiten, maar nog wel met een kwinkslag, om vervolgens richting de 7e oktober 2023 almaar serieuzer te worden. In het slotakkoord komt alles samen tot een apotheose.
Een Nederlandse schrijver, zelf van geen enkele betekenis in de wereld van literatuur, is geïmponeerd door een bestseller van een collega over Europa als Grand Hotel, waarna hij zich laat inboeken in een in zijn beleving meer realistisch Hotel Europa, een driesterrenhotel, gelegen in het centrum. Hierin begeeft hij zich, in navolging van zijn wereldberoemde collega, als hotelgast. Dit doet hij om te onderzoeken hoe het gesteld is met de maatschappelijke situatie. Tijdens zijn verblijf ontmoet hij respectievelijk een Afrikaanse, Aziatische, Oost-Europese en Amerikaanse vrouw, of droomt hij daarover vanachter zijn bureau. Pas later, tijdens de ontwikkeling van de relaties met zijn ‘maîtresses’, zo noemt hij ze, besluit hij om toch maar eens naar hun voornamen te vragen. Ze heten Malika, Yoko, Svetlana en Olivia. De vrouwen vertegenwoordigen elk een continent waarmee Europa een andere politieke connectie heeft. De maatschappelijke problemen groeien de onbeduidende schrijver ondertussen boven het hoofd en roepen de wens in hem op om Hotel Europa te redden van de ondergang. Dan leest hij bij toeval een dagboekfragment van een Nederlandse schoolvriend met Turkse ouders, Őzcan Tampmar, waardoor zijn interesse wordt gewekt in het werk van geheim agent. Hij besluit om zich hiervoor aan te melden.
