Voorwaartse Verdediging

Leeservaring van Marco Jongejeugd

Na zo’n 80 bladzijden
Hoi Dave, wat ik je alvast wilde zeggen is dat ik al ontzettend aan het genieten ben van je geweldige beschrijvingen van ongemakkelijk situaties en personen. Het laat je al snel niet meer los, die wereld van jou. Met vele literaire knipoogjes voor de liefhebber. Dus ik ga vrolijk verder! Ik ben benieuwd waar het allemaal op uit zal draaien. Over je taal kan ik vast zeggen dat je prachtig, bloemrijk schrijft. Ook je vele tussenzinnen kan ik waarderen, ze zijn een grote toevoeging en verminderen het tempo van lezen geenszins! Ik laat het je uiteraard weten als ik het boek helemaal uit heb en kom dan ook met een beter oordeel. Maar wilde je vast even over mijn voortgang op de hoogte brengen, anders hoor je zo lang niks van me. Tot nu toe ronduit een heerlijk boek.

Hier mijn uitgebreidere reactie op jouw boek. Ik hoop dat je er wat aan hebt!
Een absoluut bijzonder boek. Allerminst alledaags in zijn structuur. Het zal liefhebbers van wereldliteratuur zeker aanspreken. Enige kritiek (als je het al kritiek kan noemen) die ik zou kunnen geven is dat het door de vele toespelingen naar die literatuur (voornamelijk in deel 1) en schrijvers misschien iets te moeilijk wordt voor de ongeoefende lezer. Maar ik neem aan dat dit boek ook bedoeld is voor mensen die al flink wat ophebben met de (wereld)literatuur. De hoofdstukken, intermezzo’s en dagboekaantekeningen zijn erg vernuftig geschreven, maar vooral de dialogen vind ik voortreffelijk. En dan zijn er nog de taalvondsten, om van te smullen! De personages komen allemaal geweldig tot leven en worden ook rijk aangekleed. Qua vrouwen, locaties en snedige opmerkingen doet het boek niet onder voor een James Bondfilm; en dat is, toch zeker in deze tijd, een waar compliment. Voor de lezer een en al vermaak. De afwisseling van flitsende spreektaal en prachtige, bloemrijke beschrijvingen van situaties of gedachtegangen werkt wat mij betreft erg goed in zo’n actueel boek als dit. En ook de bespiegelingen over moderniteit zijn heel interessant, zeker aangezien ze niet per se zeer stellig geschreven zijn, veeleer zijn ze uitgebreid en volledig, wat genoeg ruimte voor de lezer laat om er nog eens goed zelf over na te denken. Ik zie ook een mooie combinatie van aan de ene kant driftbevrediging, die zich uit in de liefde en in het schrijven van het ultieme, en aan de andere kant het gewicht van de wereld dat die bevrediging in de weg kan zitten. Ik vond het eerste deel erg ambitieus, in positieve zin. Je zet er eigenlijk op prachtige wijze de wereld neer zoals die NU is. Echt heel actueel, alsof het gisteren geschreven is. Voor iemand die de wereldzaken op de voet volgt een feest der herkenning. De gedragen woorden die de hoofdpersoon daar in het begin aan wijdt, deden me soms denken aan Reve. En dan die levendige personages die helemaal in de tijd passen. Ze worstelen op alle mogelijke manieren met hun posities. Het is moeilijk om voor sommigen geen zwak te krijgen, wetende wat voor belangrijk werk ze verrichten, met alle gevaren van dien. Dan maakt de lezer ook nog kennis met de pracht en praal en met de keiharde realiteit van verschillende samenlevingen in het Midden-Oosten. Bijna een sfeer van Lawrence of Arabia, maar dan in de moderne tijd! Naar het einde toe neemt de spanning toe en kom je als lezer in een geheimzinnige wervelwind van waanzinnige inside information terecht. Een ‘spel’ van leven of dood op het hoogste niveau. En het bereikt allemaal zijn kookpunt als daar die zwarte dag aanbreekt: 7 oktober. De dag die even huiveringwekkend als meeslepend wordt beschreven… Een prachtige roman! Ik heb ervan genoten, Dave! Ik hoop dat het tot officiële publicatie leidt. Dat verdient deze complete roman. Het boek weet de huidige tijd op bijzondere wijze te vatten. Nogmaals veel dank dat ik het boek mocht proeflezen. Het was me een eer en een waar genoegen.