Hans Altena

Ik geef aan dit uitstekend geschreven boek liever geen sterrenbeoordeling, het hangt voor mij tussen de drie en vier in, de drie voor het goede verhaal, dat voor mij echter in een milieu speelt dat mij afstoot, dus mijn subjectiviteit remt mij hier, de vier voor het vakmanschap en de verve waarmee Dave dit tekent en mij toch heeft verleid verder te lezen. Op X trekt Dave een lijn naar Canetti en diens Martyrium, ook al een roman die iemand portretteert die niet bepaald sympathiek is, maar in zijn innerlijke verscheurdheid toch ook boeit. Op datzelfde X stelde ik dat ik die Henk, de corrupte hoofdpersoon van De kantelaar, niet in een café zou moeten tegenkomen. Weet een schrijver zo’n heftige reactie op te roepen, dan is hij geslaagd. Julia, de dochter van Henk, gaat met haar kunstuitingen en vrijbuiterij haar vader, die nogal gefixeerd is op haar, te lijf, en dat geeft diepte en schwung aan het relaas. Wie midden in het huidige leven staat raad ik deze roman van harte aan. Dave heeft bij mij als collega interesse gewekt, hij verdiept zich in vele aspecten van het huidige denken, paart filosofie aan een originele, maar ook psychologisch terdege onderbouwde, positieve benaderingswijze, die tegelijk de negatieve zijden van het moderne leven scherp belicht.